Το παραμύθι ¨ταξιδεύει¨ μικρούς και μεγάλους σε έναν κόσμο, φανταστικό και συνάμα κοντά στις επιθυμίες του καθένα, σε μέρη που κανένας μας δε μπορεί να φτάσει... Το φανταστικό στοιχείο, ¨παντρεύεται¨ με το αληθινό, αφήνοντας τον αναγνώστη να φτάσει στη μαγική χώρα που έχει φανταστεί ο παραμυθούλης, ή αλλιώς ο ήρωας/ες του παραμυθιού.... Ας καθίσουμε λοιπόν κάπου άνετα, στον καναπέ μας ή στο κρεβάτι (ακόμα και σε μια παραλία, γιατί οχι...)και ας διηγηθούμε ένα παραμύθι στο παιδί μας!Πριν ξεκινήσει η αφήγησή μας, ας πούμε στα παιδιά τα λόγια του φίλου τους του Φασουλή που βγαίνει  από το πολύχρωμο κουτί του:

 ¨Κόκκινη κλωστή δεμένη,στην ανέμη τυλιγμένη,δώσ’ της κλώτσο να γυρίσει,παραμύθι ν’ αρχινίσει.

Παραμύθι μύθι μύθι,το κουκί και το ρεβύθι, εμαλώνανε στη βρύση. 

Πέρασε και η φακή και τα βάζει φυλακή.Μα η φάβα της φωνάζει:”Φακή, βγάλτα, δεν πειράζει.”… 

Καλησπέρα πρύμα πλώραμε τα παλικάρια όλα.Καλησπέρα νοικοκύρη,τίμιε καραβοκύρη

.Μια φορά κι ένα ζαμάνιείχαν οι Τούρκοι ραμαζάνικι οι Ρωμιοί Πάσκακι οι  Εβραίοι Φάσκα.

Ψέματα κι αλήθειαετσι είν’ τα παραμύθια.Παραμύθι μύθαρος,η κοιλιά σας πίθαρος.

Και ετρώγαν και επίνανκι εψοφούσαν απ’ την πείνα…¨